Sunday, February 3, 2013

ျမန္မာနိုုင္ငံနဲ ့Multiculturalism

ျမန္မာနိုုင္ငံနဲ ့Multiculturalism
================== 

ဒီကေန႔ ကမာၻ႔ႏိုင္ငံ အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ multiculturalism, multicultural education တုိ႔ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ သံုးလာေနေပမယ္႔ ကၽြန္ေတာ္တို႕ နိုုင္ငံမွာေတာ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ယွဥ္တြဲေနထုိင္ေရးဆိုတာ လက္ေတြ႕အေကာင္အထည္မေဖာ္ႏိုင္ပဲ ျပည္တြင္းစစ္ဒဏ္ကို ယေန႔ထိတိုင္ ခံစားေနဆဲပါပဲ။ သူတိုိ႔ႏိုင္ငံမွာ လူမ်ိဳးတမိ်ဳး ယဥ္ေက်းမႈတခုတည္းရွိပါတယ္လို႔ လက္ခံခဲ႔တဲ႔ ကိုးရီးယားလိုႏိုင္ငံေတြ ကေတာင္ ေျပာင္းေရႊ႕အေျခခ်လာတဲ႔ လူမ်ိဳးျခားေတြကို အသိအမွတ္ျပဳ လက္ခံလာကာ ေက်ာင္းသင္ရိုးညြန္းတန္း ေတြကအစ မတူကြဲျပားတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈေတြကို အသိအမွတ္ျပဳ လက္ခံအားေပးတဲ႔ အစီစဥ္ေတြ စေနၾကပါၿပီ။

ကၽြန္ေတာ္တို႔နိုင္ငံမွာေတာ႔ ဒီေျမမွာေမြး ဒီေျမမွာၾကီးလာရံုမက နိုုင္ငံလြတ္လပ္ေရးအတြက္ အတူတိုက္ပြဲဝင္လာခဲ႔တဲ႔ တိုင္းရင္းသား ညီအစ္ကိုမ်ားရဲ႕ အခြင့္အေရး၊ ရိုးရာယဥ္ေက်းမႈေဖာ္ထုတ္ခြင့္ေတြ၊ စာေပေတြကို ဦးေနဝင္း လက္ထက္ကစၿပီး တေျဖးေျဖးနဲ႔ ေမွးမိန္ေအာင္ လုပ္ခဲ႔ပါတယ္။

ကြယ္လြန္သူ ဟားဗတ္ နုုိင္ငံေရးသိပၸံပါေမာကၡ ဆင္ျမဴရယ္ဟန္တိ္န္တန္က Clash of Civilization   ကို ေဖာ္ျပသြား ခဲ႔ေပမယ္႔ 9/11 ေနာက္ပိုင္း နိုုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ အခ်ဳိ႕က Dialogue among Civilization ဆိုတဲ႔အယူအဆကို ေဖာ္ထုတ္ျပီး ကမာၻ႔ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ထိန္းသိမ္းဖို႔ ႀကိဳးစားလာၾကတယ္။ ယဥ္ေက်းမႈခ်င္း တြန္းတိုက္မႈကေနျဖစ္လာမယ္႔ ပဋိပကၡကို ယဥ္ေက်းမႈခ်င္း ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးအေျဖရွာ ဖို႔ျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီလိုေတြ႕ဆံုလာတဲ႔အခါ Cultural tolerance ကအေရးပါလာပါတယ္။ UNESCO ရဲ႕ ၁၉၉၅ နိုုဝင္ဘာ ေၾကျငာစာတမ္းအရ tolerance ရဲ႕အဓိပၸါယ္ကို အတိုခ်ဳပ္ေျပာရရင္ ကြဲျပားတဲ႔ယဥ္ေက်းမႈ ေတြအေပၚ ေလးစားမႈ၊ လက္ခံျပီးေတာ႔ အသိအမွတ္ျပဳရမယ္။ လူ႔အခြင့္အေရးကို ထိန္းသိမ္းတဲ႔တာဝန္ တရပ္ျဖစ္ျပီး ကြဲျပားမႈေတြ ၾကားထဲက ညီညြတ္ျခင္းျဖစ္တယ္။ တဦးခ်င္းစီသာမက အသင္းအဖြဲ႕လိုက္ႏွင့္ အစိုးရ  အတိုင္းအတာအထိက်င့္သံုးမွသာ အျပန္အလွန္နားလည္မႈျဖင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတည္ေဆာက္ႏိုင္မွာပါ။

Tolerance မရွိပါက စစ္မွန္ေသာၿငိမ္းခ်မ္းေရးမရွိႏုိင္သလို ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမပါတဲ႔ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈႏွင့္ ဒီမိုကေရစီဟာလည္း ေရရွည္တည္တံဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။

ဒါေၾကာင့္ UNESCO အဖြဲ႕ဝင္ႏိုင္ငံျဖစ္တဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနနဲ႔ ဘာသာစကား၊ဓေလ႔ထံုးစံ၊ ရိုးရာယဥ္ေက်းမႈ မတူတဲ႔ တိုင္းရင္းသားေတြအေပၚ tolerance မထားပဲ စစ္ေရးအရ ေျဖရွင္းေရးကို သာလုပ္ေဆာင္ေနမယ္ ဒါမွမဟုတ္ လူမ်ိဳးႀကီးဝါဒကိုသာ ဆက္လက္ဆြဲကိုင္ထားမယ္ ဆိုရင္ေတာ႔ ျပည္တြင္းစစ္ရဲ႕အနိ႒ရုပ္ေတြအျပင္ ေနာက္ဆက္တြဲ မုန္းတီးမႈေတြကိုသာ ဖန္တီးေပးႏိုင္တာမို႔ ထာဝရၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတာ ဘယ္လိုရႏိုင္ပါ႔မလဲ။

ဲJa Du


ေအာက္ပါ အင္ဂြန္ဂ်ာဝါ ဘေလာက့္ခ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

http://ngunjawa2011.blogspot.com/2011/11/multiculturalism.html

ဒီကေန႔ ကမာၻ႔ႏိုင္ငံ အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ multiculturalism, multicultural education တုိ႔ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ သံုးလာေနေပမယ္႔ ကၽြန္ေတာ္တို႕ နိုုင္ငံမွာေတာ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ယွဥ္တြဲေနထုိင္ေရးဆိုတာ လက္ေတြ႕အေကာင္အထည္မေဖာ္ႏိုင္ပဲ ျပည္တြင္းစစ္ဒဏ္ကို ယေန႔ထိတိုင္ ခံစားေနဆဲပါပဲ။ သူတိုိ႔ႏိုင္ငံမွာ လူမ်ိဳးတမိ်ဳး ယဥ္ေက်းမႈတခုတည္းရွိပါတယ္လို႔ လက္ခံခဲ႔တဲ႔ ကိုးရီးယားလိုႏိုင္ငံေတြ ကေတာင္ ေျပာင္းေရႊ႕အေျခခ်လာတဲ႔ လူမ်ိဳးျခားေတြကို အသိအမွတ္ျပဳ လက္ခံလာကာ ေက်ာင္းသင္ရိုး ညြန္းတန္း ေတြကအစ မတူကြဲျပားတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈေတြကို အသိအမွတ္ျပဳ လက္ခံအားေပးတဲ႔ အစီစဥ္ေတြ စေနၾကပါၿပီ။

ကၽြန္ေတာ္တို႔နိုင္ငံမွာေတာ႔ ဒီေျမမွာေမြး ဒီေျမမွာၾကီးလာရံုမက နိုုင္ငံလြတ္လပ္ေရးအတြက္ အတူတိုက္ပြဲဝင္လာခဲ႔တဲ႔ တိုင္းရင္းသား ညီအစ္ကိုမ်ားရဲ႕ အခြင့္အေရး၊ ရိုးရာယဥ္ေက်းမႈေဖာ္ထုတ္ခြင့္ေတြ၊ စာေပေတြကို ဦးေနဝင္း လက္ထက္ကစၿပီး တေျဖးေျဖးနဲ႔ ေမွးမိန္ေအာင္ လုပ္ခဲ႔ပါတယ္။

ကြယ္လြန္သူ ဟားဗတ္ နုုိင္ငံေရးသိပၸံပါေမာကၡ ဆင္ျမဴရယ္ဟန္တိ္န္တန္က Clash of Civilization ကို ေဖာ္ျပသြား ခဲ႔ေပမယ္႔ 9/11 ေနာက္ပိုင္း နိုုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ အခ်ဳိ႕က Dialogue among Civilization ဆိုတဲ႔အယူအဆကို ေဖာ္ထုတ္ျပီး ကမာၻ႔ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ထိန္းသိမ္းဖို႔ ႀကိဳးစားလာၾကတယ္။ ယဥ္ေက်းမႈခ်င္း တြန္းတိုက္မႈကေနျဖစ္လာမယ္႔ ပဋိပကၡကို ယဥ္ေက်းမႈခ်င္း ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးအေျဖရွာ ဖို႔ျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီလိုေတြ႕ဆံုလာတဲ႔အခါ Cultural tolerance ကအေရးပါလာပါတယ္။ UNESCO ရဲ႕ ၁၉၉၅ နိုုဝင္ဘာ ေၾကျငာစာတမ္းအရ tolerance ရဲ႕အဓိပၸါယ္ကို အတိုခ်ဳပ္ေျပာရရင္ ကြဲျပားတဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈ ေတြ အေပၚ ေလးစားမႈ၊ လက္ခံျပီးေတာ႔ အသိအမွတ္ျပဳရမယ္။ လူ႔အခြင့္အေရးကို ထိန္းသိမ္းတဲ႔ တာဝန္ တရပ္ျဖစ္ျပီး ကြဲျပားမႈေတြ ၾကားထဲက ညီညြတ္ျခင္းျဖစ္တယ္။ တဦးခ်င္းစီသာမက အသင္းအဖြဲ႕ လိုက္ႏွင့္ အစိုးရ အတိုင္းအတာအထိက်င့္သံုးမွသာ အျပန္အလွန္နားလည္မႈျဖင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္ႏိုင္မွာပါ။

Tolerance မရွိပါက စစ္မွန္ေသာၿငိမ္းခ်မ္းေရးမရွိႏုိင္သလို ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမပါတဲ႔ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈႏွင့္ ဒီမိုကေရစီဟာလည္း ေရရွည္တည္တံဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။

ဒါေၾကာင့္ UNESCO အဖြဲ႕ဝင္ႏိုင္ငံျဖစ္တဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနနဲ႔ ဘာသာစကား၊ဓေလ႔ထံုးစံ၊ ရိုးရာယဥ္ေက်းမႈ မတူတဲ႔ တိုင္းရင္းသားေတြအေပၚ tolerance မထားပဲ စစ္ေရးအရ ေျဖရွင္းေရးကို သာလုပ္ေဆာင္ေနမယ္ ဒါမွမဟုတ္ လူမ်ိဳးႀကီးဝါဒကိုသာ ဆက္လက္ဆြဲကိုင္ထားမယ္ ဆိုရင္ေတာ႔ ျပည္တြင္းစစ္ ရဲ႕အနိ႒ရုပ္ေတြအျပင္ ေနာက္ဆက္တြဲ မုန္းတီးမႈေတြကိုသာ ဖန္တီးေပးႏိုင္တာမို႔ ထာဝရၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆို တာ ဘယ္လိုရႏိုင္ပါ႔မလဲ။

ေအာက္ပါ အင္ဂြန္ဂ်ာဝါ ဘေလာက့္ခ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

http://ngunjawa2011.blogspot.com/2011/11/multiculturalism.html

No comments:

Post a Comment